Havan yine yapmış tavan, Kimlere yavrum bu havan. Kara lastik giyiyordu, Zamanında; anan, baban… Unuttun geldiğin yeri, Tanımıyorsun kimseyi. Fazla havalanma yavrum; Öptürürler bir gün yeri… Celal Özdemir
İçimde yaktığın ateş sönmeden, Karşıma çıkmanın sırası mıydı ? Gözlerimden akan yaşlar dinmeden, Yine ağlatmanın sırası mıydı ? Açtığın yaralar, henüz geçmeden, Karşıma çıkmanın sırası mıydı ? Azrail gelip de hesap kesmeden, Mezara koymanın sırası mıydı ? Celal Özdemir
Mevsimlerden bahardın sen, Vakitlerden seherdin sen, Gülüşün ömre bedeldi, Meleklerden güzeldin sen. Gönül köşkümde köşemdin, Hem mutluluk hem neşemdin. Yıllar oldu gelmiyorsun, Yoksa ; Sen beni hiç mi sevmedin ? Celal Özdemir
Tek mevsimlik çiçekmişsin meğer sen, Mahallenin en güzel kızı, Süsen. Seninle geçen mutlu günlerimi, Nasıl özledim, ah bir bilebilsen… Tüm mahalle sana aşık olmuştu, Piyango ise tek bana vurmuştu.. Bir kez bile tutamadan elini, O güzel günler ne çabuk savuştu. Celal Özdemir
Ne yurdu var ne bir evi, Garip serserinin biri. Dünyada ki tek serveti, Koynunda ki soluk resmi. Kerem’in aslı’sı gibi, Mecnun’un Leyla’sı gibi, Sevmiş o da bir zamanlar, Deliler gibi birini… Kucağında bir kedisi, Birde hayatın sillesi Yokmuş başka hiç kimsesi , Mahallenin serserisi.. Kerem’in aslı’sı gibi, Mecnun’un Leyla’sı gibi, Sevmiş o da bir zamanlar, Deliler gibi birini… Celal Özdemir […]