Agop’un meyhanesinde, Sızıp, masada kalmışım. Kaldırdığım her kadehte, Senin adını anmışım. Nereden geldin aklıma, Onca yıl aradan sonra. Sanki gelip hançer soktun, Kabuk tutmuş bu yarama, Agop’un meyhanesine, Ben her
Agop’un meyhanesinde, Sızıp, masada kalmışım. Kaldırdığım her kadehte, Senin adını anmışım. Nereden geldin aklıma, Onca yıl aradan sonra. Sanki gelip hançer soktun, Kabuk tutmuş bu yarama, Agop’un meyhanesine, Ben her
Küçüktük, çocuktuk. Birazda körpeciktik. Belki de bu yüzden, Hesapsız kitapsız sevdik. Ve bunun bedelini; Bir ömür acı çekerek ödedik. Bilseydik hiç sevmezdik. Celal Özdemir