3 Şubat 2016

Kara Yağız Delikanlı

ile Celal Özdemir

Hani biri vardı;
Kara yağız delikanlı..!
Mahallenin en güzel,
En iyi kalpli kızına sevdalı.

O delikanlı;
Hiç değişmedi,
Eskisi gibi hümanist,
Eskisi gibi sevdalı,
Eskisi kadar sevdalı.

Sen ise;
Çok değişmişsin ;
Sözlerin incitici,
Tavırların havalı.

Boşuna umutlanma,
O kara yağız delikanlı;
O eski, masum kıza sevdalı…

Şimdi sende:
Materyalist düşünceler,
burjuvazist özentiler.

En acısı da:
Sen sevmeyi bile unutmuşsun.!
Kalmamış insanlığından bir eser…

Celal Özdemir