Veysel diye biri, geçti bizim elden

Açıktı bizim Veysel’in gönül gözü,
Öğüt doluydu, nasihattı her sözü.
Bizi birlik görünce gülerdi  yüzü,
Veysel diye biri, geçti bizim elden…

Çiçek derdi,insan derdi,toprak derdi,
O yaratılan her nesneyi severdi.
Yurduna, milletine, birlik dilerdi,
Veysel diye biri, geçti bizim elden…

Uzak durdu riyalardan yalanlardan,
Ayrılmadı hiçbir zaman doğrulardan.
Sivas’dan, Şarkışla’dan,Sivrialan’dan
Veysel diye biri, geçti bizim elden…

Celal’ım ne desen azdır Veysel’e,
Onu anlatmaya yetmez kelime.
Sadık yarim topraktır diye diye,
Veysel diye biri, geçti bizim elden…

Celal Özdemir