Çok salladım ben eleği Dolduramadım küleği Felek sırtıma giydirdi Ateşten beter gömleği Yeşil bağım çöle döndü Gözyaşlarım sele döndü Böylesi de yaşamak mı Umutlarım küle döndü Ne evim var nede
Hani biri vardı; Kara yağız delikanlı..! Mahallenin en güzel, En iyi kalpli kızına sevdalı. O delikanlı; Hiç değişmedi, Eskisi gibi hümanist, Eskisi gibi sevdalı, Eskisi kadar sevdalı. Sen ise; Çok
Bunca yıl geçtikten sonra, Gelsen de razı değilim. Yürek olmuş param parça, Sevsen de razı değilim. Bırak kalsın yaş gözümde, Silsen de razı değilim. Bundan sonra her sözünde Dursan da
Haram helal bilmiyorsun Ne bulsan aşırıyorsun Garibin ağzından alıp Sen evine taşıyorsun Yolun gideceğin kadar Lokman yiyeceğin kadar Ölünce kalacak mülkün Yatacağın yerin kadar Sakın bilmiyorlar sanma Dünyanın rengine kanma
Yıllar yılı dargın,dargın, Senden ayrı geçti her gün. Çağırsan da gelmem gayrı, Ben yorgunum yürek yorgun.. Bir gün keder.bir gün hüzün. Bir gün dertli. bir gün üzgün. Halimi sorarsan eğer,