Bir denizin ortasında, Alabora olmuşum ben. Vurgun yemiş bu yüreğim. Efkara boğulmuşum ben… Çırpınıyorum olmuyor, Haykırıyorum duymuyor. Öyle bir hallerdeyim ki, Deniz beni anlamıyor… Celal Özdemir
Sen denizsin, ben efkar. Vur üstüme, üstüme ! Dağıtsın efkarımı dalgalar. Biliyorum bu son mevsim, Ben hazanım, sense bahar. Aramızda mesafeler var ! Vazgeç dedi dalgalar…. Celal Özdemir
Ömre bedel gülüşünden, Duruşundan, süzülüşünden, Hüzünlü mahmur bakışından, Bana biraz borç verir misin ? Neden sustun ? Her şey rol mü yoksa? Seninde mi için ağlıyor, etrafa gülerken ? Anladım sende benim gibisin… Celal Özdemir