Lan gardaş bu nasıl zaman ? Belli değil dostla düşman. Sofranda karın doyuran, Gıybet ediyor arkandan. İnsanlık izine çıkmış, Yerini puşta bırakmış. Hatır, gönül dedikleri, Meğer eskilerde varmış. Celal Özdemir
Beraber Sevmiştik Sende seviyordun beni, Gözlerinden okuyordum. Tıpkı bende senin gibi, Söylemeye korkuyordum. Celal Özdemir
Sen bana, şairim derdin. Ben sana, şiirim derdim. Ne sen bana gelebildin, Ne ben sana gelebildim. Ne elimi tutabildin, Ne elini tutabildim. Yine de gülüm ben seni, Hiç bir çıkar beklemeden, Dokunmadan ve delice, Taa uzaklardan sevdim. Celal Özdemir
Beyaz Saçlı Kadın Onca yıl aradan sonra; Benim yaşlarımda, Beyaz saçlı bir kadın, Aniden belirdi karşımda, Durdu ve bana sordu; Beni tanıdın mı ? dedi. Tanıyamadım dedim. Derken bir hoş oldu sesim. Ben onu aslında, Sesinden tanımıştım . Nedense tanımazlıktan geldim. Hiç unutmamıştım ki sesini. Yine de bunu ona belli etmedim. Kalbim, nasılda hızlı atıyordu. Sesim, ta yüreğimden titriyordu. İçimde ise; koca bir mazinin, Külleri […]
Okyanusun ortasında, Gezen bir sandal gibiyim. Kimseler yok etrafımda, Şaşkınım, aptal gibiyim. Bir o yana, bir bu yana, Tutturamadım bir rota. Yavaş, yavaş batıyorum, Yalpalaya, yalpalaya. Celal Özdemir
Üstümde, askerlikten kalma parka, Uzanmışım parkta, tahta bir banka. Yine meteliksizim, yine terso, Tüm sermayem birkaç otlak sigara. Sayende; Benim gidecek yerim yok, Senin yatacak yerin yok… Celal Özdemir