Senin için yazdığım şiirleri,
Okusaydın o zaman, ağlardın sen.
Senin için yazdığım dizeleri,
Anlasaydın o zaman, ağlardın sen.
.
Peşinden söylediğim türküleri,
Bir duysaydın o zaman ağlardın sen.
Ardından bıraktığın o külleri,
Üfleseydin o zaman yanardın sen.
.
Sensiz düştüğüm perişan halime,
Baksaydın o zaman utanırdın sen.
Belki o an kapanıp dizlerime,
Beni affet diye yalvarırdın sen.
Celal Özdemir
Kerem in küllerine karıştım,
Mecnun ile çöllerde dolaştım.
Yusuf ile zindanda tanıştım,
Onlar bile ağladı benim halime.
Celal Özdemir
Ben ağladığımda sen,
Sadece;
Gözümden süzülen yaşlara gördün.
İçimde akan dereleri göremedin.
.
Ben haykırdığımda sen,
Sadece;
Çığlıklarımı duygun,
İçimdeki feryatları duyamadın.
.
Ben yandığım da sen,
Sadece;
Ellerimde ki sıcaklığı hissettin.
Yüreğimde ki yangınları hissedemedin.
.
Ben giderken sen,
Sadece;
üzüldüğümü sezdin,
Ama o an öldüğümü bilemedin.
.
Anladım ki sen beni;
Sevmeyi bile beceremedin.
.
Celal Özdemir
Herkes birinin sırtında.
Adam kalmamış dünyada.
Samimi bir dostu buldum,
O da yatıyor mezarda.
Güvenecek kul mu kaldı ?
Tutunacak dal mı kaldı ?
Sağım yalan, solum yılan.
Gidilecek yol mu kaldı ?
Haksız haklıyı eziyor,
İnsan yaşamdan beziyor.
Kime yaramı göstersem,
Merhemi benden gizliyor.
Güvenecek kul mu kaldı ?
Tutunacak dal mı kaldı ?
Sağım yalan, solum yılan.
Gidilecek yol mu kaldı ?
Celal Özdemir
Ne adaletin var ne merhametin,
Aldın her şeyimi tarumar ettin.
Beni güldürmeye yok mu niyetin ?
Doğduğumdan beri ağlattın dünya.
Ahu gözlü yari ellere verdin,
Ben senden kaçtıkça peşimden geldin.
Anlamadım nedir benimle derdin ?
Beni çıkmazlara sen soktun dünya.
Celal Özdemir,
Kimini efendiliğe,
Kimini de ona köle.
Sen yaptın bunu böyle.
Adaletin batsın dünya.
.
Kiminin ekmeği çöpten,
Kiminin taşıyor küpten.
Bu nasıl bir kahpe düzen ?
Adaletin batsın dünya.
.
Kimi oturur yalıda,
Kimi yaşıyor çadırda.
Kimi de yatar sokakta,
Adaletin batsın dünya…
Celal Özdemir
Acıyı elbise yapıp giydirdiler.
Şerbet diye zehir sunup içirdiler.
Mutluluğu benden alıp kaçırdılar.
Ömrümce ağladım ben gülemez oldum.
.
Bedenimi gurbete ellere sürdüler.
Fermanlar yazıp defterimi dürdüler.
Garibim diye sevmeyi çok gördüler.
Ben nazlı yardan haber alamaz oldum.
Celal Özdemir
