Öyle yalnız öyle yalnızım ki ben, Kendim bile kendime yabancıyım. Eller her gün gülüp, gülüp oynarken, Ben kötü kaderimden davacıyım. Ben kime yar dediysem, yardan attı. Köle etti beni pazarda sattı. Mecnun etti beni çöllerde güttü,. Kıymet bilmeyen yardan davacıyım. Celal Özdemir
Halkın kendi kendisini, Yönetmesi Cumhuriyet. Yurdumuzun hiç sönmeyen, Meşalesi Cumhuriyet. Ay yıldızlı bayrağımız, Türkiye’dir vatanımız. Armağan etmiş Ata’mız, Fazilettir Cumhuriyet. Özgürlüktür, hürriyettir, Kadın, erkek hep eşittir. Tek düşmanı cehalettir, Aydınlıktır Cumhuriyet. Biz seçer biz yönetiriz, Kimseye boyun eğmeyiz. Yurdu bekler askerimiz, Mutuluktur Cumhuriyet. Edirne’den Ardahan’a, Minnettardır herkes O’na. Kul değildir kimse kula, Hürriyettir Cumhuriyet. Her Yirmi dokuz Ekimde, Tüm milletimiz […]
Bir gün olsun gülemeden, Göz yaşımı silemeden, Vuslata erişemeden, Ne çabuk bittiniz yıllar ? Ben şimdi ne yapacağım? Hangi dalı tutacağım? Acıların hesabını, Şimdi kimden soracağım? Gençliğimi yaşamadan, Sevdiğimi saramadan, Takvimleri sayamadan, Ne çabuk bittiniz yıllar ? Ben şimdi ne yapacağım? Hangi dalı tutacağım? Acıların hesabını, Şimdi kimden soracağım? Celal Özdemir
Hani; Giderken bir şarkı söylemiştin ya, ”Elbet bir gün buluşacağız, Bu böyle yarım kalmayacak” demiştin. Yıllar gelip geçti de, Saçlarıma aklar düştü de Biz hala buluşamadık sevgilim. Umut işte be sevgilm. Canlılar ölüyor, Çiçekler soluyor, Ağaçlar kuruyor, Ama umutlar hiç ölmüyor. Yıllardır ben seni; Bazen sahillerde, Bazen bir geminin güvertesinde, Bazende vedalaştığımız yerde, Buluşacağız diye hep bekliyorum sevgilim. Dolunaylı gecelerde […]
Sevilmeden sevdiğim için; Ben senden özür diliyorum. Gereğinden fazla değer verdiğim için; Ben kendimden özür diliyorum. Adını kazmak için canını yaktığım ağaçlardan, Seviyor sevmiyor diye fal tutup; Dallarını kırdığım, Tek tek yaprağını kopardığım, Papatyalardan, akasyalardan özür diliyorum. Saatlerce resmine bakan gözlerimden, Senin için sarfettiğim sözlerimden. Kafiyelerimden, dizelerimden. Uykusuz kaldığım gecelerimden. Kısacası herşeyimden, Senin yüzünden özür diliyorum Celal Özdemir
Tam ortasındayken hazanın, Zamanı mıydı şimdi ? Bu kasırganın, bu tufanın. Tövbe etmişken ben aşka; Bir anda belirdi karşımda, Melek yüzlü, şirin sözlü, Sen yeşil gözlü kadın. Belki bana güceneceksin, Belki hiddetleneceksin. Belki de; Deli bu adam diyeceksin. Eğer; Seni sevmekle suç işlediysem, Bil ki bu suçun azmettiricisi; Yeşil gözlerin ve sensin. Ah gözleri yeşilim. Ah kanatsız meleğim. Nerden çıktın şimdi karşıma ? Taşıyabilir mi […]