2 Şubat 2016
Dün ve Bugün
Biz çocukken;
Bizim oralarda,
Müstakil evlerimiz vardı.
İç içe geçmiş bahçeleri,
Ağaçlarda akasya çiçekleri,
Çiçek gibi de sakinleri vardı.
Tertemizdi insanlar.
Sular gibi berrak,
Güneş gibi sıcaktı.
Akşam yatıncaya kadar,
Evlerimizin kapıları,
İnsanların yüreği gibi,
sonlarına kadar açıktı.
Çünkü kötü insan yoktu,
Korkacak bir şey yoktu,
Yoktu fazla kötü insanlar.
Hepsini toplasan,
Parmakla sayılacak kadar.
Yoktu şimdiki gibi;
Hak yiyenler,sülükler.
Gaspçılar,kapkaççılar.
Yoktu bizim oralarda,
Ömür çalan müteahhitler.
Bankamatik önünde,
Garibin emekli aylığına.
Göz diken şerefsizler..!
Celal Özdemir
