Hazır olun ey acılarım, Çıktım yine yollara, Size doğru geliyorum. Yine kafaladı beni; Uslanmaz bu deli gönül, Düştü önüme, peşi sıra ben, Size doğru geliyorum… Hazır olun ey acılarım, Yine kardeş olacağım sizinle, Acılarla,gözyaşıyla ve kederle. Ne kadar diretsem de, Söz geçmiyor bu gönül’e, Yoldaşım deli gönül, Azığım ıslak bir mendil, Size doğru geliyorum… Celal Özdemir
Yürürken küt saçlarını savuran, Bakışıyla yüreğimi dağlayan, Giderken dur gitme diye ağlayan, Ben seni değil, o kızı sevmiştim. Korkma sakın kuru bir merhabamdan, Korkma benim içime ağlamamdan, Korkma benim kabuk tutmuş yaramdan. Ben seni değil, o kızı sevmiştim. Bu aşkın üstünden seneler geçti, Çocuklar bile boyumuzu aştı, Ömür geldi geçti saça ak düştü, Ben seni değil, o kızı sevmiştim. Celal Özdemir
Canımdan çok severim, Uğrunda kan veririm, Canım, kanım, her şeyim, Türkiye’m, memleketim. Bölemez kimse seni, Ezmeden bu bedeni, Sensin yurtların en’i. Türkiye’m, memleketim. Taşına, toprağına, Gülüne, yaprağına, Kurban olurum sana, Türkiye’m, memleketim. Celal Özdemir
Dün gece Ay ile dertleştik. Çok üzgündü, Anlattı nedenini. Ay Güneş’e aşıkmış, Kavuşamıyor muş. ‘Güneş geliyor,Ben gidiyorum, Ben geliyorum, Güneş gidiyor. Dedi ve sitem etti. Sıra bana gelmişti. Dedim ki; Nankör olma bu kadar. Bunda ne var ? Sevmese güneş seni, Olmazdı üzerinde bu ışıklar. Sen Güneşten ışık alıyorsun. Bense; Acılarımı bir vefasızdan alıyorum dedim. Ve Ay utandı, Bir daha hiç konuşmadı. Sonra yağmurlar yağdı, […]