Celal Özdemir

Adım söylendikçe ağlıyormuş sun,
Uzaklara bakıp dalıyormuşsun.
Mutlu muyum diye soruyormuşsun,
Anladım ki gülüm sende mutsuzsun.

Sanki ben seni unuttum mu sandın ?
Yüreğimden söküp attım mı sandın ?
Her günüm çile ızdırap içinde;
Sen nasıl yandıysan öylesi yandım.

Yıllardır yüzünü bile görmedim,
Yemin bozup kimseleri sevmedim.
Derdimi kimselere diyemedim,
Öğrendim ki gülüm sende mutsuzsun.

Sanki ben seni unuttum mu sandın ?
Yüreğimden söküp attım mı sandın ?
Her günüm çile ızdırap içinde;
Sen nasıl yandıysan öylesi yandım.

Celal Özdemir

Bizim şarkımızı her duyduğunda,
Maziye dalıp da kaybolduğunda,
Başını yastığa her koyduğunda;
Sende benim gibi dalıyor musun ?

Akşamlar olup da gün bittiğinde,
Mazimiz aklına her geldiğin de.
Gecenin o hoyrat sessizliğin de.
Sende benim gibi özlüyor musun?

Sabahlar olup her uyandığında.
Yalnız kaldığını anladığında,
Ateşler yüreğine vurduğunda,
Sende benim gibi yanıyor musun?

Kapının beyhude çalınışında,
Namussuz umudun kırılışında,
İki elini koyup da başına;
Sende benim gibi ağlıyor musun?

Celal Özdemir

Şu kuşunda kanadındaymış yarası,
Dertli dertli ötüp ötüp ağlıyor.
Onunda benim gibi yokmuş yuvası,
Benim gibi dönüp dönüp ağlıyor.

Ne karaymış benim alnımın yazısı,
Halimi görenler durup ağlıyor.
Yapışmış yakama da gurbet belası,
Anam sılada dizine vurup ağlıyor

Celal efkarlandı yine coşuyor bazı,
Köşelerde durup durup ağlıyor.
Bir bedeni kalmış birde kırık sazı,
Tellerine vurup vurup ağlıyor.

Celal Özdemir

Kime yaramı göstersem,
Bir hançerde o çakıyor.
Kimi yarim diye sevsem,
Bir ateşte o yakıyor.

Kırıldı umudun dalı,
Yıkıldı gönül sarayı.
Kurudu gözüm pınarı,
Her gün ağlayı,ağlayı.

Açmadı ömrümün gülü,
Tomurcukken kuruttular.
Ne diriyim ne de ölü,
Bir kenarda unuttular.

Kırıldı umudun dalı,
Yıkıldı gönül sarayı.
Kurudu gözüm pınarı,
Her gün ağlayı, ağlayı.

Celal Özdemir

Yıllar sonra onu gördüm aniden,
Dillerim tutuldu konuşamadım.
Eser kalmamış o güzelliğinden,
Viraneye dönmüş tanıyamadım.

Suçlu gibi yüzüme bakıyordu.
Boynunu büküp, büküp ağlıyordu.
Sanki affet diye yalvarıyordu,
Yanına gidip de sarılamadım.

Gelmedi yanıma uzakta durdu,
Belli ki halinden utanıyordu.
Yüzüne baktıkça gözlerim doldu,
Ağlamak istedim ağlayamadım.

Celal Özdemir

Ben Sana şiirler yazdım,
Sen Şiirlerimi ağlattın.
Peşinden türküler yaktım,
Sen Türkülerimi ağlattın.

Ben sana seviyorum dedim,
Sen diyen dillerimi ağlattın.
Yüzüne bakıp gülümsedim,
Gülen o gözlerimi ağlattın.

Ben senin için umut besledim,
Sen benin umutlarımı ağlattın.
Sever miydim seni bilseydim,
Sen beni ömrümce ağlattın.

Celal Özdemir

Derdimi deşip de ağlatmayın beni.
Coşarsa derelerim susturamazsınız !
Kabuk tutuyor yaralarım yeni, yeni.
Kanarsa bir daha durduramazsınız.
.
Yüreğime vurmuş azgın yaralarım,
Doktor tabip bulup sardıramazsınız.
Ayrı düşmüş o vefasızla yollarım,
Geliyor deseniz de kandıramazsınız…

Celal Özdemir

Ne olur sevgili !

Yorgun yüreğimi,
İncitmeden sev.
Kabuklanmış yaralarımı,
Kanatmadan sev.

Ne olur sevgili !

Vurgun yüreğimi,
Örselemeden sev.
Yorma gözlerimi,
Islatmadan sev.

Ne olur sevgili !

Beni ağlatmadan,
Canımı acıtmadan sev.

Celal Özdemir

Senin için yazdığım şiirleri,
Okusaydın o zaman, ağlardın sen.
Senin için yazdığım dizeleri,
Anlasaydın o zaman, ağlardın sen.
.
Peşinden söylediğim türküleri,
Bir duysaydın o zaman ağlardın sen.
Ardından bıraktığın o külleri,
Üfleseydin o zaman yanardın sen.
.
Sensiz düştüğüm perişan halime,
Baksaydın o zaman utanırdın sen.
Belki o an kapanıp dizlerime,
Beni affet diye yalvarırdın sen.

Celal Özdemir

Kerem in küllerine karıştım,
Mecnun ile çöllerde dolaştım.
Yusuf ile zindanda tanıştım,
Onlar bile ağladı benim halime.

Celal Özdemir