Esin ey rüzgarlar esin Götürün beni buradan Kimse yerimi bilmesin Çok çektim ben bu sevdadan Bu sevda beni bitirdi Düşürdü yere yatırdı Görenler aklın yitirdi Beni buradan götürün Esin ey
Senden bana tek hatıra İçimdeki gizli yara Çekiyorum acısını Her gün ağlaya ağlaya Yaram el değmez yerlerde Kanayıp durur içerde Seni çok sevdim diye mi Düşürdün beni bu derde Her
Yine gece oldu. Issız sokaklarda, Yürüyorum ağır, ağır. Koca şehir ıssız, Ben ıssızım… Birkaç martı uçuyor, Rıhtımın üstünden. Sessizce süzülüyorlar Martılar suskun, Ben suskunum. Deniz bile uslu. Medcezirler yok bu
Ben bozkırlarda doğdum Veysel’den öğrendim Kalp gözü ile bakmayı Ben Anadolu’nun oğluyum Pir sultan’dan öğrendim Onurluca dimdik durmayı Ben bu toprakların çocuğuyum Hacı Bektaş tan öğrendim Dost ile dost olmayı
Garartısı galhasıcanın gızı, Bu sene de gelmeyecek ellaham Bıldır ki sene verdiği o sözü, Bıyıl da da dutmayacak ellaham. Otean buldum eski bir mektubunu, Tavatır severdim gardaş ben onu.